شعر فرانسه: همیشه نوشته‌ی گیوم آپولینیر با ترجمه‌ی سودارو

 

 

            همیشه

به جلو می‌تازیم و به هیچ جایی هم نمی‌رسیم

و از سیاره‌یی به سیاره‌ی دیگر

 

از کهکشانی به کهکشانی دیگر

دون ژوان ِ یک هزار و سه ستاره‌ی دنباله‌دار شده‌ایم

فقط در جایی اتراق می‌کنیم

نیرویی تازه کرده

و تمامیِ روح‌ها را هم جدی می‌گیریم

 

و چه بسیار دنیاها که جست‌وجوی خودشان را هم رها کرده‌اند

کدام‌شان را باید اول به فراموشی سپرد

فراموش‌مان کرده‌اند از این یا آن مکان

 

کلمبو از کجا و برای چه

و ما مدیون ِ سقوط قاره‌یی می‌شویم

            سقوط

اما سقوط واقعی

خروج از اتاق و به پیشواز شانس رفتن است

            سقوط ِ

زندگی

            در جست‌وجوی پیروزی.

 

شعر فرانسه: مقدمه

 

مدخل جدیدی در وب‌لاگ گشوده‌ام به نام «شعر فرانسه». موضوع ساده است: حوالی سه سال پیش، کتابی بدستم رسید شامل شعر مدرن فرانسه که از اواخر قرن نوزدهم شروع می‌شد و به اواسط دهه‌ی نود قرن بیستم می‌رسید. کتاب جذابی بود. مقدمه‌ای بر هر مدخل، معرفی بر نویسنده و فهرستی از کتاب‌های مطرح او و عاقبت شعرها که به صورت دو زبانه بودند: یک صفحه فرانسه و در صفحه‌ی روبه‌رویی، متن انگلیسی. شعرها را سپردم دوستی ترجمه کند. دوست عزیز، دو سه شعری ترجمه کرد و کنار گذاشت. کتاب را کامل نشستم و خواندم [حدود پانصد صفحه به زبان انگلیسی بود] و شروع کردم به ترجمه. پنجاه‌ صفحه‌ای کار تاپی شده داشتم و کتاب را کنار گذاشتم. اول می‌خواستم مجموعه‌ای شش جلدی شود و بعد دیدم که به دلم نمی‌چسبد. می‌خواهم کار دستِ آدمش باشد. کسی که فرانسه بداند. کسی که ادبیات و فرهنگ فرانسوی بشناسد و شعر بشناسد و در کار ترجمه، جدی باشد. کتاب را چند ماه پیش، به دست اصغر نوری سپردم و خودم را از ماجرا کنار کشیدم. نمی‌دانم ایشان بر روی کتاب، کاری خواهند کرد یا نه. امیدوارم در برنامه‌ی کاری‌شان قرار گرفته باشد. در هر صورت، مدخل جدیدی در وب‌لاگ «روزنوشت‌های سودارو» گشوده‌ام و مابین مرورها و روزنوشت‌ها، یکی از این شعرهای ترجمه شده‌ام را منتشر خواهم کرد. مدخل جدیدی گشوده‌ام تا کلیت کار را بتوان جدا از فضای وب‌لاگ دنبال کرد و به نوعی، یک کتاب الکترونیکی نیز محسوب شود. از همین ابتدا می‌گویم که شعرها، ویرایش نهایی نیستند و قطعاً در مقایسه با نسخه‌ي فرانسوی، دچار ضعف‌هایی جدی خواهند بود. فقط می‌خواهم شعرها در اینترنت جا بگیرند و از ذهن من فراموش شوند. امیدوارم آقای نوری یا دوستی دیگر، کار را به سرانجام برساند. به امید تمام روزهای خوبی که بیایند. آمین.