ترجمه‌ی سی و سوم، فرناندو پسوآ
ارزش زندگی‌ام در چیست؟ در پایان (که نمی‌دانم چه پایانی باشد)
مردی خواهد گفت: «من سیصد هزار دلار درآمد داشتم.»
دیگری خواهد گفت: «من از سه هزار روز جلال لذت بردم.»
حالا دیگری می‌گوید: «وجدانی آسوده داشتم و همین کافی بود.»
و من، کسی خواهد پرسید چه کرده‌ام،
می‌گویم: «هیچی، به جز نگریستن به چیزها،
برای همین کل دنیا را توی جیبم به همراه دارم.»
و اگر خدا بپرسد، »و در چیزها چه دیدی؟»
پاسخ می‌دهم: «فقط خودشان را. کلاً همین را
درون‌شان نهاده بودی.»
و خدا که ورای همه دانا است، مرا بدل به
نوع جدیدی از سِنت[1]ها
خواهد کرد.
17 سپتامبر 1914
سید مصطفی رضیئی (سودارو) هستم. لیسانس ادبیات انگلیسی از دانشگاه غیرانتفاعی خیام، متولد بیست فروردین 1363 در مشهد و ساکن کشور کانادا. اولین قرارداد کتاب‌ام را در سال 1385 با نشر «کاروان» بستم، کتاب شفاهی توقیف شد. کتاب‌های دیگرم را بتدریج نشرهای «افراز»، «ویدا»، «کتابسرای تندیس»، «پریان»، «مروارید» و «هزاره‌ی سوم اندیشه» به بازار می‌فرستند. نوشته‌هایم در روزنامه‌ها و مجله‌های مختلفی از جمله «تهران امروز»، «کارگزاران»، «اعتماد»، «اعتماد ملی»، «فرهیختگان»، «آسمان»، «تجربه»، «مهرنامه»، «همشهری داستان»، «همشهری اقتصاد» و «گیلان امروز» منتشر شده‌اند. یک سال مسوول مرور کتاب وب‌سایت «جشن کتاب»، متعلق به انتشارات کاروان بودم ونزدیک به چهار سال مسوول مرور کتاب وب‌سایت «جن و پری» بودم و مدتی هم در وب‌سایت‌های «مزدیسا»، «مرور» و «مد و مه» می‌نوشتم. دارم سعی می‌کنم که زندگی‌ام را مرتبط با کتاب نگه دارم. در مطبوعات صرفا در مورد کتاب و ادبیات می‌نویسم و بیشتر وقت‌ام به نوشتن مرور کتاب می‌گذرد. وب‌لاگ‌نویسی را در سال 2004 در بلا‌گ‌اسپات با نام «سودارو» شروع کردم که بعد از سه سال و نوشتن هشت‌صد پست وب‌لاگ، ف‌ی‌ل‌ت‌ر شدم. بعد به حسین جاوید در «کتاب‌لاگ» ملحق شدم و صفحه‌یی در آن وب‌سایت داشتم که بعد از حدود دو سال و نوشتن نزدیک به یک‌صد و هفتاد پست، آن‌جا هم ف‌ی‌ل‌ت‌ر شد. بعد به بلاگ‌فا پناهنده شدم تا گذر روزگار چه در چنته‌ی خود داشته باشد. مرسی که به این‌جا سر می‌زنید.