خداحافظ مهندس سحابي، خداحافظ خانوم سحابي
مي‌خواستم بروم. براي مراسم تشييع. حدس زدم شلوغ مي‌شود. گفتم حالت بد مي‌شود. مگر آن بار كه رفتي و آن‌جوري داغان شدي بس نبود؟ تو كه سياسي نيستي، سياست نمي‌فهمي، چرا بروي و چيزهايي ببيني كه بغش گلويت را پر كند؟ چرا
چرا
چرا؟
آمده‌ام دفتر. بعد از ساعت‌ها دويدن در خيابان‌هاي تهران. رسيدم به دفتر و اولين چيزي كه ديدم غم بود. غم زياد. اندوه زياد. دلم مي‌خواهد جيغ بكشم. دلم مي‌خواهد گريه بكنم. ولي رو به چه كسي؟ خطاب به چه كسي؟
فقط مي‌گويم خداحافظ آقاي مهندس سحابي
خداحافظ خانوم سحابي
...
اميدوارم اگر آن دنيايي باشد، حداقل در آن دنيا لبخند بزنيد
+ نوشته شده در چهارشنبه یازدهم خرداد ۱۳۹۰ ساعت ۳:۲۳ ب.ظ توسط سید مصطفی رضیئی
|
سید مصطفی رضیئی (سودارو) هستم. لیسانس ادبیات انگلیسی از دانشگاه غیرانتفاعی خیام، متولد بیست فروردین 1363 در مشهد و ساکن کشور کانادا. اولین قرارداد کتاب‌ام را در سال 1385 با نشر «کاروان» بستم، کتاب شفاهی توقیف شد. کتاب‌های دیگرم را بتدریج نشرهای «افراز»، «ویدا»، «کتابسرای تندیس»، «پریان»، «مروارید» و «هزاره‌ی سوم اندیشه» به بازار می‌فرستند. نوشته‌هایم در روزنامه‌ها و مجله‌های مختلفی از جمله «تهران امروز»، «کارگزاران»، «اعتماد»، «اعتماد ملی»، «فرهیختگان»، «آسمان»، «تجربه»، «مهرنامه»، «همشهری داستان»، «همشهری اقتصاد» و «گیلان امروز» منتشر شده‌اند. یک سال مسوول مرور کتاب وب‌سایت «جشن کتاب»، متعلق به انتشارات کاروان بودم ونزدیک به چهار سال مسوول مرور کتاب وب‌سایت «جن و پری» بودم و مدتی هم در وب‌سایت‌های «مزدیسا»، «مرور» و «مد و مه» می‌نوشتم. دارم سعی می‌کنم که زندگی‌ام را مرتبط با کتاب نگه دارم. در مطبوعات صرفا در مورد کتاب و ادبیات می‌نویسم و بیشتر وقت‌ام به نوشتن مرور کتاب می‌گذرد. وب‌لاگ‌نویسی را در سال 2004 در بلا‌گ‌اسپات با نام «سودارو» شروع کردم که بعد از سه سال و نوشتن هشت‌صد پست وب‌لاگ، ف‌ی‌ل‌ت‌ر شدم. بعد به حسین جاوید در «کتاب‌لاگ» ملحق شدم و صفحه‌یی در آن وب‌سایت داشتم که بعد از حدود دو سال و نوشتن نزدیک به یک‌صد و هفتاد پست، آن‌جا هم ف‌ی‌ل‌ت‌ر شد. بعد به بلاگ‌فا پناهنده شدم تا گذر روزگار چه در چنته‌ی خود داشته باشد. مرسی که به این‌جا سر می‌زنید.